Lütfen bekleyin
12
Sessiz bir akşamda, yalnızca dışarıdaki rüzgarın sesi duyuluyordu. Huzur veren bir ortamda, sadece düşüncelere dalmak insana çok şey katıyordu. Kendimi kaybolmuş gibi hissettim, ama bir yandan da huzurlu ve mutlu. Geçmişe dair hatıralar, bir film gibi gözlerimin önünde canlandı. O anın büyüsüne kapıldım ve bir süre her şeyden uzaklaştım. Kendi iç dünyama dönüp, kalbimle baş başa kaldım. Hayatın anlamını düşündüm, ama belki de yaşamın en güzel yönü, bu anların değerini bilmekti.
Yorumlar
Yorum Gönder