Lütfen bekleyin
12
Akşam yemeği soframızda herkes vardı. Anlattığımız hikayeler, gülüşmeler ve paylaşılan anılar zamanın nasıl geçtiğini anlamamıza engel oldu. Duvarda asılı olan fotoğraflara bakarken, yıllar önceki anları düşündüm. O zamanlarda her şey çok basitti, ama şimdi her şey daha karmaşık hale geldi. Yine de, bir arada olmanın verdiği huzur, her şeyden daha değerliydi. Yavaşça yediğimiz yemek, sohbetin parçası oldu. O anı ölümsüzleştirmek istedim. Çünkü bu anların bir arada olma değeri çok büyüktü.
Yorumlar
Yorum Gönder